श्री गोरक्ष किमयागिरी प्रवाह - भाग १

१ वंदना

॥ पंढरीसी वंदू । गाभा पांडुरंग । आत्मा किमयेचा । हेंचि सारू ॥१॥

॥ वंदू आद्यानाथा । तैसा श्रीगणेशू । कवींचा कवीशू । मोहो-ज्वालू ॥२॥

॥ देवी सरस्वती ॥ माया रसेश्वरी । विराजे ऐश्वर्यी । अम्बा माता ॥३॥

॥ दत्तात्रेयो गुरु । थोरू अवधूतू । पाय सदा धूतू । वंदू नाथू ॥४॥

॥ गोरक्षू वंदूनी । गात्रें संयमुनी । कि म या काव्यी वोपू पांडुरंगी ॥५॥

॥ काव्यी ध्वनी सुचे । आत्मा तो काव्याचा ध्वनी रसू व्यापी विश्वी आत्मा ॥६॥

॥ ‘गोरक्षू किमया-। शिरी’ प्रवाहो हा । ‘नाथ-लीलामृत’ । नाम ठेवू ॥७॥

॥ मालूजींची वाटू । पुसू शोधू; हाती । किमयाहि लाहू । मंत्री जपू ॥८॥

॥ संशयो सरोनि । दूरी तो धरोनि । भावू मनी पूर्ण पांडू - नाथू ॥९॥

॥ गौडी बंगालीये । भाषांची किमया मराठी सुवर्ण । शिणगारू ॥१०॥

२ कथा - सूत्र (समंत्रक)

॥ माधवें यादवें । देव आत्म-काली । सभा पाचारिली । द्वारावती ॥११॥

॥ अक्रूरे उद्धवो । नऊ नारायणू । सर्वा आवाहनू । वावो झाला ॥१२॥

॥ केशवो बोलला । ‘कवे? नारायणा? । अवतारी करुणा पृथ्वी-पाठी ॥१३॥

॥ ‘नारायण! कवे! । नारायण हरे! । नभ! नारायण! । नारायणा ॥१४॥

॥ पिप्पल आयनू । आविहोत्रू तुम्ही । दुमील चमसू । करभाजनू ॥१५॥

॥ नऊ नारायणी । नर-रूपें यावें । नऊ नाथू व्हावें । किमयागिरी ॥१६॥

॥ व्यासां वाल्मीकीनो । शुकादिकी मुनें । मंत्रू गानी इये । नारायणी ॥१७॥

॥ किमया रंजवो । नरू तो करावो । नारायणू-माया । किं-नु मया! ॥१८॥

३ अवतरणं

॥ मच्छिंदरू कवि । हरि नारायणू । नमूं जालंधरू । नारायणू ॥१९॥

॥ कानीफा तो नरू । चर्पटी पांचवा । षष्ठु नागनाथ । भर्तरी की ॥२०॥

॥ रेवणू अष्टमा । मवमा गहीना । नाथां जपू नऊ । नारायणू ॥२१॥

॥ नाथू पृथीवीसी । बीजें रूपें त्यासी । फेकी वीर्यू विधी । तयें ठायी ॥२२॥

॥ जडा सार्‍या जाति । विना जीवा जाणा । अन्तरी तो भरे पूर्णूकामू ॥२३॥

४ मच्छिंदर अवतार

॥ शिवानीसी मंत्रू । संजीवनी देतां । उकलितां नाथें । जीवां व्यापी ॥२४॥

॥ मच्छली जी नारी । यमुनेंच्या तीरी । पुत्र-लाभें नीरी । मंत्रे घेई ॥२५॥

॥ कामीक धीवरू । शारद्वता माथू । कवि नारायणू । पुत्रू तयां ॥२६॥

॥ मच्छिंदर नामें । संबोखिती बाळा । विद्या मीन-धातू । तातू देई ॥२७॥

॥ पुत्राते नावडे । जाइ काशीपुरी । केदारासी सोई । तेथोनिया ॥२८॥

॥ शिवा दत्ता नाथा । तपें तोषोनियां । शस्त्रास्त्रें विद्यया । पूर्णू होतू ॥२९॥

॥ कणींमंत्रू स्फुटू । संचारू करी तू । राजताती कानी । कुंडले ती ॥३०॥

॥ ऊर्ध्व-वातू सेवी । भास्करी नेत्रासी । एकाग्रे तापसी । सेवी पंथू ॥३१॥

५ माया मच्छिंदर

॥ जारणें मारणें । शापू निवारणें । देवां मोहवीणें । कानी स्फूटू ॥३२॥

॥ सप्तशृन्गी येई । अम्बा दर्शनार्थी । शाबरी मंत्रूनी । मनी पूजी ॥३३॥

॥ मार्तंडा नागासी । येतां सिद्ध देव । अष्टसिद्धी देत । वाळंगोनि ॥३४॥

॥ अज्ञानें नाशोनी । ग्रंथ बोधवोनी । शाबरी निर्मूनी । पंथें चाली ॥३५॥

॥ गोरक्षें तें ग्रंथी । गौडी । बंगालीये । रचीयेलें स्वयें । किमय तत्वू ॥३६॥

॥ मच्छिंद्रो पोचतां । बंगाली गौडीसी । चंद्रगिरी ग्रामी भिक्षेप्रती ॥३७॥

॥ नेमें धर्म पाळू । सर्वोपदयाळू । अलखो आंगणी । शद्ब देई ॥३८॥

॥ पुत्र-हीनु कांता । देखे तो जाणता । ‘पुत्र माते द्यावा’ कांता मागे ॥३९॥

॥ चीमूटी भस्माची ‘भक्षी ह्मणे योगी । भोगू जधी सरे । तदा लाभू ॥४०॥

॥ शेजारिणी नारी । बुद्धि-भेद--कारी । चिमूटी उत्कीरी । गोष्ठी फकी ॥४१॥२