Kids story : अनेक वर्षांपूर्वीची गोष्ट आहे. एक राजाच्या स्वयंपाक्यांने अनेक टोपल्या ठेवल्या होत्या. त्यातील एका टोपलीत एका कबुतराने आपले घर बनवले होते. सकाळी चारा घ्यायला गेल्यानंतर संध्याकाळ झाल्यावर तो पुन्हा आपल्या टोपलीत परतायचा. एके दिवशी, स्वयंपाकघरातून येणाऱ्या मांसाच्या वासाने आकर्षित झालेला एक कावळा कबुतराच्या टोपलीत येऊन बसला आणि प्रेमाने गप्पा मारू लागला. कावळ्याच्या गोड बोलण्याने कबुतर फसले आणि त्याने त्याला पाहुणचार दिला पण स्वयंपाकघरातून काहीही चोरू नये अशी ताकीद दिली. जेव्हा स्वयंपाक्यांनी दोन्ही पक्ष्यांना एकत्र पाहिले तेव्हा त्यांनी ताबडतोब कबुतराच्या टोपलीजवळ कावळ्यासाठी एक टोपली टांगली, असा विचार करून की असे केल्याने दोन्ही मित्रांना बोलत राहण्यासाठी अधिक संधी मिळतील. दुसऱ्या दिवशी, जेव्हा कबुतर सकाळी लवकर उडून गेले, तेव्हा कावळा त्याच्या जागी लपून राहिला. त्या दिवशी स्वयंपाक्यांनी मासे शिजवायला सुरुवात केली. शिजवलेल्या माशाच्या वासाने कावळ्याचे तोंड पाणी सुटले.
तो अधूनमधून टोपलीतून डोके बाहेर डोकावत असे आणि मांस चोरण्याची संधी शोधत असे. एकदा जेव्हा त्याने पाहिले की स्वयंपाकघरातील स्वयंपाकी बाहेर गेले आहे, तेव्हा तो खाली उडून गेला आणि शिजवत असलेल्या मांसाच्या एका मोठ्या तुकड्यावर तो टोचला, ज्यामुळे भांड्याच्या वर ठेवलेला कढई खाली पडली. पडलेल्या कढईचा आवाज ऐकून एक स्वयंपाकी धावत आला आणि त्याने कावळा चोरी करताना पकडला. त्याने ताबडतोब स्वयंपाकघराचा दरवाजा बंद केला, कावळ्याला पकडले, निर्दयपणे त्याचे पंख फाडून त्याला बाहेर फेकून दिले. यामुळे थोड्याच वेळात कावळा मरण पावला.
आता संध्याकाळी जेव्हा कबुतर घरी परतले तेव्हा त्याला कावळा मेलेला आढळला. त्याला लगेच समजले की कावळा त्याच्या लोभाला बळी पडला आहे. कबुतर हा एक शहाणा आणि दूरदृष्टी असलेला पक्षी होता. तो ताबडतोब ते ठिकाण सोडून दुसऱ्या ठिकाणी निघून गेला.