पंचतंत्र : सिंहाचे अपहरण

Kids story : अनेक वर्षांपूर्वी सुंदरबनच्या जंगलातील सर्व प्राणी एकोप्याने राहत होते. त्यांचा राजा मंगल नावाचा सिंह होता. सर्व प्राणी मंगलचा खूप आदर करत होते. मंगलने कधीही कोणालाही इजा केली नाही. तो दुसऱ्या जंगलात शिकार करण्यासाठी खूप दूर गेला होता. एका रात्री, मंगल त्याच्या गुहेबाहेर झोपला होता. व जंगलातील सर्व प्राणी झोपले होते. मंगलला अन्नाचा वास आला आणि त्याला भूक लागली. त्याला त्याच्या गुहेपासून काही अंतरावर पडलेला एक मोठा मांसाचा तुकडा दिसला. मंगल पटकन तो उचलण्यासाठी गेला आणि खाऊ लागला. पण अचानक त्याच्यावर लोखंडी पिंजरा पडला. मंगलला समजले की ही शिकारींची युक्ती आहे. तो गर्जना करू शकण्यापूर्वीच एका शिकारीने त्याच्या बंदुकीतून त्याला भूल देणारे इंजेक्शन दिले. मंगल पिंजऱ्यात बेशुद्ध पडला. मग शिकारींनी त्याला त्यांच्या मोठ्या ट्रकमध्ये ठेवले आणि तेथून पळून गेले. या शिकारींनी मंगलला शहरातील एका सर्कसला विकले. मंगल शुद्धीवर आल्यावर तो इतर सिंहांनी वेढलेल्या सिंहाच्या पिंजऱ्यात होता.

मंगलने विचारले, "दादा, तू किती काळ इथे कैद आहेस?"
एका सिंहाने म्हटले, मी इथे बरीच वर्षे आहे. आता मला त्यांच्या आज्ञेनुसार युक्त्या कराव्या लागतात, नाहीतर मला अन्न मिळत नाही." तसेच दुसऱ्या दिवशी, एक रिंगमास्टर मंगलला प्रशिक्षण देण्यासाठी आला. मंगलने त्याच्या आज्ञेचे पालन करण्यास नकार दिला आणि गर्जना करून त्याला हाकलून लावले. यामुळे संतापलेल्या सर्कस मालकाने त्याला अन्न आणि पाणी देणे बंद केले.

पिंजऱ्यात उपाशी पडून असलेला मंगल अशक्त होत होता. त्याचे डोळे मिटू लागले होते. इथे जंगलात, जेव्हा त्यांचा राजा, सिंह मंगल याचे अपहरण झाल्याची बातमी पसरली, तेव्हा सर्व प्राणी घाबरले.भोलू हत्तीने सर्वांना एकत्र केले आणि म्हटले, "आपण आपल्या राजाला सोडवले पाहिजे. आपण त्याला शोधले पाहिजे."

हे ऐकून सर्व प्राण्यांनी होकारार्थी मान हलवली. तेव्हाच, जंगलाची काकू, मीना कोल्हा म्हणाली, "ते खरे आहे, पण आधी ते कुठे आहे आणि ते कोणत्या स्थितीत आहे ते शोधूया. त्या शिकारींनी त्यांना कुठेतरी शिकार केले असेल किंवा विकले असेल." तेवढ्यात एक हरीण पुढे आले आणि म्हणाले, "हो, काकू, तुम्ही बरोबर आहात. मला वाटतं की आपला चिंटू माकड हे करू शकतो, कारण आपण शहरात जाऊ शकत नाही; आपलीही शिकार होईल. एका माकडाला शहरात जायला हरकत नाही."

हे ऐकून चिंटू माकड म्हणाला, "तुम्ही सर्वांनी तुमच्या राजाला वाचवण्याची तयारी करा. मी शहरात जाऊन ते कुठे आहे ते शोधून काढेन." चिंटू माकड ताबडतोब शहराकडे निघून गेला. दरम्यान, इतर सर्व प्राणी जमले आणि चर्चा करू लागले. भोलू हत्ती म्हणाला, "आपण रात्री हल्ला करू. आपला हत्तींचा कळप सर्वात पुढे असेल, त्याच्या मागे कोल्हे आणि कोल्हे असतील. लोक आपल्याला घाबरतात आणि नंतर बाकीचे प्राणीही येतील. काही प्राणी जंगलात राहतील आणि सर्वांच्या घरांचे रक्षण करतील. जर इतर वनवासींना कळले की आपण शहरात गेलो आहोत, तर ते कदाचित त्यांचा ताबा घेतील."

जेव्हा चिंटू माकड शहरात पोहोचला तेव्हा रात्र झाली होती. तो मंगलला शोधत होता. तो प्रथम प्राणीसंग्रहालयात गेला, पण त्याला तिथे सापडला नाही. मग तो सर्कसमध्ये गेला. तो हळूहळू सिंहांच्या पिंजऱ्याकडे जात होता. त्याला इतर सिंह फिरताना दिसले, पण एक भिंतीला तोंड लावून झोपलेला होता.

चिंटू माकड एका बाजूला लपून त्यांना पाहत होता. तेवढ्यात एक सिंह दुसऱ्या सिंहाशी बोलत दिसला. तो म्हणाला, "हा सुंदरबनचा सिंह किती मूर्ख आहे त्याला वाटते की तो येथून पळून जाऊ शकेल. आमच्याकडे पहा, आम्ही पळून जाऊ शकलो नाही. तो किती दिवस उपाशी राहणार? नंतर, त्याला शिकारीसमोर पराक्रम करावे लागतील." जेव्हा चिंटू माकडाने पाहिले की तो आपला राजा मंगल आहे, तेव्हा त्याच्या डोळ्यात अश्रू आले, पण तो काहीही करू शकला नाही. तो लपून राहिला.

काही वेळाने, सर्व सिंह झोपी गेले. तो शांतपणे मंगलकडे गेला आणि म्हणाला, "महाराज, मी सुंदरबनचा चिंटू माकड आहे." याचा आवाज ऐकून मंगल डोळे उघडून म्हणाला, "चिंटू, भाऊ, त्यांनी मला फसवून बेशुद्ध केले आणि मला पकडले. कृपया मला मदत करा."

चिंटू माकड म्हणाला, "महाराज, काळजी करू नका. सर्व प्राण्यांनी तुम्हाला वाचवण्याचा मार्ग शोधला आहे. मी फक्त तुम्ही कुठे आहात हे शोधण्यासाठी आलो आहे. उद्या रात्री आपण येथे हल्ला करू आणि तुम्हाला वाचवू." त्या रात्री, चिंटू माकड जंगलात परतला. तो गेला आणि त्यांना सर्व काही सांगितले. त्याचे बोलणे ऐकून जंगलातील सर्व प्राणी खूप रागावले.

तेव्हाच, भोला हत्ती म्हणाला, "बंधूंनो, आपण शहाणपणाने वागले पाहिजे. आपण रात्री शांतपणे हल्ला करू. उद्या रात्र होताच, तुम्ही सर्वांनी येथे जमले पाहिजे आणि मी सांगितल्याप्रमाणे केले पाहिजे. चिंटू माकड आपल्या पुढे झाडांवर चालेल जेणेकरून आपल्याला दुरून कोणताही धोका दिसू शकेल."

दुसऱ्या रात्री, सर्व प्राणी एकत्र आले आणि शहराकडे निघाले. शहरात पोहोचल्यानंतर आणि सर्कसजवळ पोहोचल्यानंतर, चिंटू माकडाने अलार्म वाजवण्यासाठी शिट्टी वाजवत चौकीदारावर हल्ला केला. मग एका कोल्ह्याने त्याच्यावर हल्ला केला आणि त्याला बेशुद्ध केले आणि ते पुढे निघाले.

जेव्हा ते सिंहांच्या पिंजऱ्याजवळ पोहोचले तेव्हा इतके प्राणी पाहून सर्व सिंह आश्चर्यचकित झाले. भोलू हत्तीने आपल्या सोंडेने पिंजऱ्याचे दार तोडले. सर्व सिंह बाहेर आले. त्यापैकी एक म्हणाला, "मंगल, आम्हाला तुझ्यासोबत घेऊन जा." मंगल म्हणाला, "ठीक आहे, पण मला वचन दे की तू माझ्या जंगलातील कोणत्याही सदस्याला इजा करणार नाहीस."

सर्व सिंहांनी वचन दिले. सर्कसमधील आवाजाने सर्कस मालक आणि सर्व कामगार जागे झाले. रिंगमास्टर देखील आला. सर्कस मालक हात जोडून गुडघे टेकून म्हणाला, "कृपया आम्हाला माफ करा." मंगल म्हणाला, "जर मला पुन्हा ही सर्कस दिसली तर मी ती नष्ट करेन. आतापासून कोणताही प्राणी या सर्कसमध्ये काम करणार नाही. मानवांना त्यांना वाटेल त्या युक्त्या करू द्या आणि या रिंगमास्टरला काढून टाका." सर्कसच्या मालकाने मान हलवली. सर्व प्राणी आनंदाने त्यांच्या राजाला सोबत घेऊन जंगलात परतले.

Edited By- Dhanashri Naik