एक माणूस होता, जो सदैव त्याच्या संघटनेत सक्रिय होता, सर्वजण त्याला ओळखत होते, खूप आदर मिळत होता; अचानक काही कारणास्तव तो निष्क्रिय झाला, समाजकारण बंद केले आणि संघटनेपासून दूर गेला.
काही आठवड्यांनंतर, एका अत्यंत थंड रात्री, संस्थेच्या प्रमुखाने त्याला भेटण्याचे ठरवले. प्रमुख त्या माणसाच्या घरी गेला आणि तो माणूस घरी एकटाच असल्याचे आढळले. शेगडी (बोनफायर) मध्ये जळत्या लाकडाच्या ज्योतीसमोर बसून आरामात आग तापत होता. त्या माणसाने पाहुण्या प्रमुखाचे अतिशय शांतपणे स्वागत केले.
दोघेही गप्प बसले. फक्त वरती उगवणाऱ्या ज्वाला पाहत राहिलो. काही वेळाने प्रमुखाने काहीही न बोलता ज्या अंगारामध्ये ज्योत वाढत होती त्यातील एक लाकूड उचलून किनाऱ्यावर ठेवला. आणि पुन्हा बसला.
यजमान सगळ्यांकडे लक्ष देत होते. बरेच दिवस एकटे राहिल्याने आज आपण आपल्या संस्थेच्या प्रमुखासोबत आहोत याचाही आनंद वाटत होता. पण अलिप्त लाकडाच्या आगीची ज्योत हळूहळू कमी होत असल्याचे त्याने पाहिले. काही वेळाने आग पूर्णपणे विझली. त्यात उष्णता उरलेली नाही. त्या लाकडातून आगीची चमक लवकरच निघून गेली.
काही काळापूर्वी त्या लाकडात काय तेजस्वी प्रकाश होता आणि आगीची उष्णता आता काळ्या आणि मृत तुकड्यांशिवाय दुसरे काही नव्हते.
दरम्यान.. दोन मित्रांनी एकमेकांना अगदी थोडक्यात अभिवादन केले, काही शब्द उच्चारले. निघण्यापूर्वी, प्रमुखाने टाकून दिलेली लाकूड उचलली आणि पुन्हा आगीच्या मध्यभागी ठेवली. लाकूड पुन्हा धुमसले आणि ज्योतीसारखे जळू लागले आणि सर्वत्र प्रकाश आणि उष्णता पसरवू लागले.
जेव्हा तो माणूस प्रमुखाला सोडायला दारात पोहोचला तेव्हा तो प्रमुखाला म्हणाला, माझ्या घरी येऊन मला भेटल्याबद्दल तुमचे खूप खूप आभार.
आज काहीही न बोलता तुम्ही एक सुंदर धडा शिकवलात की एकटा माणूस अस्तित्वात नसतो, ती प्रकाशझोतात येते आणि विखुरते तेव्हाच ती संघटना पाठबळ देते; संघटनेपासून वेगळे होताच तो लाकडासारखा बुजून जातो.
आपली ओळख मित्र, संघटना किंवा एकमेकांच्या सहवासातून निर्माण होते, त्यामुळे आपल्यासाठी संघटना सर्वोपरि असायला हवी.
संस्थेबद्दलची आपली निष्ठा आणि समर्पण ही कोणत्याही व्यक्तीशी संबंधित नसून तिच्याशी निगडित कल्पनेकडे असले पाहिजे.
संस्था कोणत्याही प्रकारची असू शकते, कौटुंबिक, सामाजिक, व्यवसाय (शैक्षणिक संस्था, औद्योगिक संस्था), सांस्कृतिक एकके, सेवा संस्था इ.
संघटनांशिवाय मानवी जीवन अपूर्ण आहे, म्हणून तुम्ही प्रत्येक क्षेत्रात जिथे असाल तिथे संघटित रहा!